Duiken en het eerste afscheid - Reisverslag uit Bunaken, Indonesië van Lidwine Dulk - WaarBenJij.nu Duiken en het eerste afscheid - Reisverslag uit Bunaken, Indonesië van Lidwine Dulk - WaarBenJij.nu

Duiken en het eerste afscheid

Door: Lidwine Dulk

Blijf op de hoogte en volg Lidwine

13 Juli 2014 | Indonesië, Bunaken

Een vervolg van onze avonturen op Bunaken.
De manager van het resort heeft mij woensdag en donderdag met de scooter naar stage gebracht zodat ik bij de laatste dagen aanwezig kon zijn.
We hadden nog een kleine opdracht van school die we moesten uitvoeren en op de laatste dag hebben we allemaal spelletjes gedaan zoals zakdoekje leggen, tien tellen in de rimboe en Chinese muur. De spellen waren voor alle kinderen nieuw en ze vonden het geweldig! Sophie en Marloes hebben fanatiek meegedaan!
Wel gek dat dat alweer de laatste keer was. Over 2 weken ben ik weer in Nederland dus we moeten al afscheid gaan nemen en ‘dingen’ gebeuren voor de laatste keer. Bizar hoe snel het allemaal gaat!
Gister zijn we naar huis gegaan vanaf Bunaken. Die vrijdag was een soort van afscheidsdag.
We hebben vrijdag gedoken (en ja ‘we’, ik ben meegeweest!). Eerst gingen we materialen passen zoals wetsuits, flippers en duikbrillen toen iedereen de juiste materialen had zijn we vertrokken op de boot. We zijn het water ingegaan bij een ondiep gedeelte. Hier was de introductieduik. We oefenden met de materialen en handelingen als onderwater het water uit je duikbril halen en het mondstuk onder water opnieuw in doen. De een wat makkelijker dan de ander. Toen alle skills uitgelegd en geoefend waren werden de flippers aangetrokken (ook nog een hele klus in het water). Toen waren we klaar voor vertrek en gingen we echt duiken. We hadden allemaal een persoonlijke instructeur dus mocht er iets zijn kon je meteen geholpen worden. We zijn zo’n 5 meter onder water gegaan en onderweg heb ik denk ik wel zo’n 30x mijn oren gepopt (vanwege de druk). Eenmaal onder water voor de eerste keer, was ik in het begin veel meer bezig met het duiken zelf dan om me heen kijken. Hoe langer we weg waren, hoe minder ik met het duiken zelf bezig was, en meer met wat er om me heen gebeurden. Wederom hebben we 2 zeeschildpadden gespot en heel veel vissen. Al was het snorkergebied (van de eerste week) ‘mooier’ op het gebied van vissen en koraal dan dit duikgebied. Dit keer hebben we wel een onderwatercamera kunnen fixen en hebben we wat mooie kiekjes kunnen maken.
Na deze duik gingen we terug naar de boot waar we een pauze hadden. Na een kopje thee, een banaantje en een dutje was het tijd voor de tweede duik. Ik ben niet mee geweest met de tweede duik, 1 duik was meer dan genoeg voor mijn voet. Terwijl Sophie en Marloes nogmaals onder water gingen heb ik lekker geslapen op het dek.
Eenmaal thuis hebben we gedoucht, nog een keertje geslapen en zijn vervolgens aan het kokkerellen gegaan. We wilden al het personeel van KusKus graag bedanken voor wat ze allemaal voor ons gedaan hadden (ziekenboeg 24/7 haha) en toen kwamen we op het idee om voor ze te koken. In Manado hebben we alle boodschappen gedaan voor een lekker bord pasta! Toen de pasta op was, hebben we nog een ontzettend leuke avond gehad. Bijna al het personeel was aanwezig voor een avond vol muziek, plezier en natuurlijk drank. Ze maakten muziek op een bas, gitaren en een lege watertank. Indonesische muziek, maar ook Engelstalig. En het drankje dat ze allemaal dronken zou een beetje smaken naar Palm wijn. Het was in ieder geval goed sterk want er gingen 2 grote flessen drank in een kan en een klein flesje cola haha! Sophie vond het een beetje smaken naar gluhwein. (ik kon niet proeven, antibioticakuurtje was nog niet klaar).
De avond eindigde op het strand waar we allemaal soorten spellen hebben gespeeld, zelfs zakdoekje leggen. Het was geweldig.
De volgende dag de koffers dan echt ingepakt en de boot gepakt. Niet alleen wij, maar ook het personeel van KusKus vond het jammer dat we moesten gaan!

De koffers liggen open te wachten op een nieuw vertrek. Nog 2 dagen in Manado te gaan waarin we een enorme bult was moeten wegwerken en afscheid moeten gaan nemen van de stageschool. Woensdagmorgen 6.45 (0.45 Nederlandse tijd) vliegen we naar Bali, op naar een welverdiende vakantie! ;)

Nu is het dan echt tot snel,

Veel liefs Lidwine

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lidwine

Ik ben Lidwine Dulk, 20 jaar oud. Ik studeer aan de pabo in Den Bosch. 1 mei vertrek ik samen met 2 klasgenootjes voor 3 maanden naar Sulawesi om daar in het basisonderwijs Engels te geven.

Actief sinds 23 Feb. 2014
Verslag gelezen: 1477
Totaal aantal bezoekers 6900

Voorgaande reizen:

01 Mei 2014 - 27 Juli 2014

Voor de klas in Manado

Landen bezocht: