Lidwine op reis

We kregen van de school te horen dat we in de week van 19 mei vrij waren. De kinderen van de groepen 8 hadden overgangsexamens en de rest van de kinderen is dan een week vrij dus wij ook.
Een week vrij dachten we, we gaan deze week gebruiken om erop uit te trekken naar Tana Toraja. Deze streek ligt in het zuiden van Sulawesi en staat bekend om zijn rituele begrafenissen. Het wordt je afgeraden om in het hoogseizoen naar deze streek af te reizen omdat het dan stikt van de toeristen, dus we dachten ‘gaan met die banaan!’
Zondag 18 mei vertrokken we met het vliegtuig naar Makassar om daar vervolgens over te stappen op een bus die ons binnen 8 uur naar Rantepao (onze verblijfplaats) zou brengen.
Na een volledige dag reizen waren we dan eindelijk gearriveerd op de plaats van bestemming. Doordat Tana Toraja veel hoger in de bergen ligt dan Sulawesi is de temperatuur een stuk aangenamer en je in de avond soms zelfs een vestje aan wilt, ook wel lekker voor de verandering.
Die maandag hebben we het rustig aan gedaan. Op zoek gegaan naar een gids en het stadje verkent.
Dinsdag was de eerste dag met de gids. We hebben in totaal 3 dagen met de gids gepland.
We zijn begonnen bij de originele Tana Toraja huizen. De huizen lijken een beetje op een boot op pootjes. Dit is vanuit de historie meegekomen. De huizen worden versierd met de meest prachtige en verschillende patronen die allemaal aan de natuur zijn afgeleid. In de versiering gebruiken ze maar 4 kleuren. Rood staat voor leven, zwart staat voor de dood, geel staat voor het geloof en wit voor puurheid. De voorkant moet ook altijd naar het noorden staan, de kant van het leven.
Bij deze originele huizen staan vaak 1 of meer rijsthuisjes. Deze huisjes lijken op de boothuizen maar dan in het klein. Deze huisjes worden gebruikt voor de opslag van rijst van de rijstvelden. De palen onder deze huisjes zijn gemaakt van palmhout. Dat is zo glad dat de muizen niet naar boven kunnen klimmen. Hoe meer rijsthuisjes je hebt, hoe rijker je bent.
De bevolking van Tana Toraja leeft voor de dood. Ze zijn gedurende hun hele leven aan het sparen voor de uitvaart. De uitvaart kan 4 dagen duren maar soms ook wel 10 dagen! Hierbij geldt hoe belangrijker je was, hoe langer je uitvaart duurt.
Voordat de uitvaart gehouden kan worden moeten er eerst gastenverblijven gebouwd worden. Hoe meer gasten, hoe meer er gebouwd moet worden, hoe langer dit dus duurt.
De overledene blijft gedurende de voorbereidingen thuis liggen. Hij of zij ligt dan in een kist. Vroeger werd hij of zij op een stoel gezet. De bevolking geloofd namelijk niet dat de overledene dood is, maar ziek. De overledene ligt altijd in de zuidkamer van het huis, de kant van de dood. Vaak slapen meerdere familieleden gewoon in dezelfde kamer. Dit hebben we gezien en dat is iets waar ik erg aan moet wennen, ik vind het maar een eng idee.
De tijd voor de voorbereidingen varieert van een paar maanden tot zelfs 2 jaar!
Als de plek van de ceremonie gereed is start de uitvaart. De overledene wordt in een soort parade naar deze plek gebracht. In de parade loopt de hele familie mee. De mannen dragen de kist in een soort van huisje en de vrouwen lopen daarvoor onder een grote rode sleep. De kist wordt geschut en de mannen gillen. Dit doen ze zodat de overledene de weg naar huis niet meer weet. Er wordt tijdens de rit veel muziek gemaakt en gelachen, ze maken er een soort feestje van.
Op de plek van de ceremonie worden dan de offers gebracht. Als je rijk, of een goede vriend of kennis van de familie bent neem je een varken of buffel mee. Wij gingen en namen sigaretten mee. De varkens en buffels worden geslacht als offer voor de overledene. Zodra de buffel dood is, is de overledene ook pas echt dood. Alle horens van de buffels worden opgehangen aan de voorkant van het huis, hoe meer hoorns, hoe rijker je bent! De buffels leven voor die tijd bij de mensen thuis, het zijn de Nederlandse honden, het zijn hier de huisdieren.
Aan het einde van de lange ceremonie wordt de overledene naar zijn rustplek gebracht. Ze kennen er hier 4. Onder de grond (net als bij ons), in een boom (alleen voor baby’s), in een rots of in een graf huis. Ook hier gaat het weer om rijkdom. Als je arm bent begraaf je je overledene onder de grond, als je rijk bent in een graf huis. Er worden daarbij ook poppen van de overledene gemaakt. De poppen staan dan bijvoorbeeld achter het raam in het graf huis als aandenken aan de overledene.
Kortom totaal anders dan wat wij kennen maar ontzettend mooi en interessant om het van een andere kant te zien.
Na de 3 ontzettend mooie dagen, prachtige uitzichten en de vele rijstvelden was het tijd om naar huis te gaan en weer aan de slag te gaan met de kinderen op stage! 

Tot snel,
Liefs Lidwine